" dulu-dulu, awak selalu call sy... msg sy.... bile time awk sedih ari tu, awk ckp
yg awk sedar awk msih ada org sudi kwn dgn awk... sy gmbira sbb awk msih
anggap sbg kwn.... tp, skrg ni, awk spt x endahkn sy lg... sy x thu apa yg awk
fikirkn skrg... awk dh xda mse utk sy lg... tp, awk ada masa utk brgurau dgn
org len.... sy sdr sapa sy... sy x layak brkwn dgn awk... skrg ni sy ada
masalah pn awk x thu... skrg ni sy nangis pn awk x thu... skrg ni sy sakit pn
awk x thu... sy rse mcm awk x ske kwn dgn sy lg... kalau awk x ske kwn dgn
sy lg, lbih baik awk brtrus trg... skrg-krgnya, sy thu apa yg ada di hati awk...
sy nk thu awk anggp sy sbg apa... kalau kbnrn itu mmpu mnykitkn hati sy, itu
lbih baik dr penipuan yg ada spnjng sy brkwn dgn awk...
kalau awk mahu thu, sy cemburu tgk org len sntiasa brsama kwn die time ssh
& sng... tp, awk x prnh brada waktu sy sedih, waktu sy gmbira... awk bleh thu
kalau kwn awk yg len ada masalah... tp, awk x thu apa yg sy hadapi skrg...
sbb seumpama awk tdk prnh anggap sy sbg kwn awk... sy sedih sgt... sy
kecewa sgt... "
p/s:
huhu... apa moral atau bleh anda rungkaikn dlm cite ni... wlaupn agk
mmbosankn, tp mmpunyai mksud yg trsirat... sbnrnya, xprlu la kita sedih
kalau ada kwn kita yg endahkn kita... mngkin kwn kita, xda masa utk layan
kita sbb kwn kita ada urusan sndri.. kita perlu sntiasa berfikiran positif...
ingat, stiap musibah yg brlaku pd kita, dtgnya dari Allah... Allah mahu
mnguji hati hamba-hambaNya dan segalanya yg berlaku mmpunyai hikmah
yg trsendri... kalau kita ada masalah, jdkn Allah sbg tmpt mngadu masalah
dan kgembiraan kita yg prtama... bkn keluarga kita ataupn kwn kita... lg
satu, hargailah kwn anda... jgn smpai kehilangannya... kala dh hilang, ssh
mau cari yg sme sprtinya... huhu... harap faham akn apa yg sy smpaikn...
kalau x faham, bleh tnya... sy akn cuba jwb yg trbaik...
satu, hargailah kwn anda... jgn smpai kehilangannya... kala dh hilang, ssh
mau cari yg sme sprtinya... huhu... harap faham akn apa yg sy smpaikn...
kalau x faham, bleh tnya... sy akn cuba jwb yg trbaik...
No comments:
Post a Comment